21.yüzyılda anti demokratik yasaların hakim olduğu ülkelerde  en utanç verici suçlar şüphesiz insan hakları ihlalleridir.Toplu halde veya bir kişiye karşı işlenen bu suçlar, askeri operasyonlardan başlayıp önemsiz gibi gözüken bir hakkın yok sayılmasına kadar genişleyen bir yelpaze olup, ne devletin bekası nede başka bir mazeret öne sürülerek meşrulaştırılamaz.

17.500 faili belirlenemeyen olayların yaşandığı bir ülkede  devlet, polis, jandarma, her türlü techizat ve silahla donanmış bir güçtür. Bu güç bireylere karşı değil  bireyin savunulması ve güvenliği için kullanılmalıdır. Bu gücü kötüye kullananların  suçu devlete rücu edilemez. Ancak bu güç devlet tarafından kontrol altına alınmalıdır. Yıllardır ilşenen faili meçhullere hala bir neşter vurulamamıştır.

Yanlızca insan  oluşu nedeniyle sahip olunan bir değerin yok sayıldığı durumda ne yapılabilir. Darbe anayasasına göre herkesin kişiliğine bağlı, yaşama hakkı vardır, maddi ve manevi varlığını koruyup genişletecektir.  Herkesin özel hayatına saygı gösterilmesini isteme hakkı vardır. Herkesi düşünme ve seyahat etme hakkı vardır. Vicdan, dini inanç ve kanaat özgürlüğüde vardır. denilmektedir. Bizce bu netinler sadece anayasa kitapçığında yazılı kalmış ve uygulanmamıştır. Eğer kitapcıkta yazılı olanlar uygulansaydı bu gün kimse mahkeme kapılarında  kayıp yakınlarını aramazdı.

En ilginci de Anayasada herkes düşünce ve kanaatlerini söz yazı resim veya başka yollarla anlatmak ve yaymak hakkına sahiptir. Deniliyor. Peki şiir okuyanların, hapiste ziyaretçileri ile anadilde konuşanların, yazdıkları kitap ve makaleler yüzünden hapislerde çürüyenlerin hesabını kim verecek. Eğer anayasada yazılı olanlar uygulansaydı, bu gün örnek bir ülkede yaşamış olacaktık.  Bu ülke insanı bunları haketmiyor. Haydi hayırlısı diyelim . İnşallah bir gün her şey çok güzel olur...