> Xule reş bekiri zor , künyesi beni Kureyş kabilesinin koluna mensuptur. Babası seyyid şeyh ömer ( emer ) Ailesi, sahabî olan şeyh abdulkadir, seyh amır, şeyh Mustafa ,şeyh sani , kardeşleri olup şeyh muhammed şeyh Abdullah iki oğlu vardır
> 
> Hepsi birer iman kal’ası olan ashab-ı kiram gibi… Onlar dini böyle yaşadılar ve öyle yüceldiler. Allah’tan başka kimseden korkmadılar. Her şeylerini O’nun yoluna verdiler… İzzet ve şeref buldular… Canlarıyla, kanlarıyla silinmez tarih yazdılar… Yıldızlaştılar…
> 
> Onun, tarihin şeref sahifelerine kaydedilecek bir çok kahramanlıkları, fedakarlıkları vardır. çok sâkin bir hayat yaşadı. Sessiz ve kendi halinde olmayı severdi.
> 
> Kara köse vilayetleri dolaşırdı. Çevre kabilelerden gelen rum ermeni Hristiyan ziyaretçilerle tanışır onlara İslâm’ı anlatırdı. İrşad ve tebliğ vazifesini buralarda devam ettirirdi.'İslâm davâsı uğruna hayatını fedadan çekinmeyen, ilim meclislerinden ayrılmayan, fikrini açık ve net olarak düzgünce ifade edebilen ilim sevdâlısı bu büyük evliyalamızdi
> 
> Meslek olarak koyunlarının çobanlığını yapıyordu. Gönlü huzur dolu olarak hem geçimini temin ediyor, hem de Allah’a kulluğun zevkini tadıyordu.
> 
> Koyun sürüleri vardı. Eli açık, cömert biriydi. Çadırına uğrayan yolcuların su ve yiyecek ihtiyaçlarını görürdü. İçecek olarak süt, yiyecek olarak da koyun keser pişirir et ikram ederdi. Onun bu güzel ahlâkı onlarca insanlar İslâm’ın nuruna kavuşmasına vesile oldu. O,
> zamanın kıymetini iyi bilirdi. Boş kaldığı vakitlerde deri tabaklardı. Çocuklarının geçimini deri işi yaparak, elinin emeği ile karşılamaya çalışırdı. İhtiyaçları için kimseden bir şey istemez ve kimseye el açmazdı
> 
> “öyle bir kimse idi ki, nur yüzlü güzel huylu idi. Şekli şemâili yerli yerinceydi. Ne karnı büyük ne de başı küçüktü. Endâmı, biçimi, simâsı hoştu. Gözleri siyah, kirpikleri çok, sesi nâzik idi. Gözünün beyazı çok beyaz, karası da pek kara idi. Kudretten sürmeli idi. Kaşlarının ucu ince, saçları koyu siyahtı. Boynu hafif uzunca ve yüksek, sakalı da sıkca idi. Sustuğunda sekînet ve vakar, konuştuğunda güzellikler görülürdü. O güleryüzlü, tatlı sözlü idi. Kelimeler mübârek ağzından teker teker çıkar, sanki dizilmiş inci gibi tatlı tatlı akardı. İfadeleri net ve açıktı. Cümleleri ne az ne de çoktu. Uzaktan bakılınca insanların en heybetlisi, yakınına gelince tatlı ve çekici idi. uzun boylu olup ne uzun ne de kısa idi. Yanında arkadaşları vardı. Hizmet için koşuşurlardı. Hürmet olunan biriydi. Asık suratlı değil, güleçti. Kimseyi kınamaz, azarlamaz ve ayıplamazdı”
> 
> Kur’an-ı Kerim’i çok güzel okurdu. Bucak köy sakinleri onun tane tane okuyuşunu dinler, kalpleri ürperirdi. Bilhassa geceleri ortalık sakinleşince yüksek sesle, Mevlasıyla konuşurcasına âyetleri tefekkür ederek hûşû ile okur gözleri yaşlarla dolardı.
> 
> Onun, tarihin şeref sahifelerine kaydedilecek bir çok kahramanlıkları, fedakarlıkları vardır. Çektiği çileler âdeta onun azmini bileylemişti. Sabır ve sebâtı sayesinde Allah Teâla ona böylesi güzel nimetler ve kareamet sahıbı kılmıştır. ve rahatça inancını yaşar hale gelmişti.
> 
> Cenab-ı Hak bizleri de bu imana sahip mü’minler eylesin. Onun gibi şirkten nefret edip onun gibi mücadele etmeyi ve izzetle yaşamayı, o kahraman evliyanın şefaatlerine cümlemizi nail eylesin. Amin.
> ŞEYH BEKİR ZOR'UN KERAMETİ
> 
> Şéyh békiır žor varlıklı bir Aileye çobanmiş. Ailenin ağası haca Mekke'ye hazırlanıp gitmiş. aradan zaman geçiyor Ağa'nın eşi helva yapıyor. Yanında Şéyh békiır žor da varmış İçinden hayıflanip ahh békıro, Ağan burada olsaydı bu sıcak helvayı yeseydi çok severdi kendisi sıcak helvayı. Şéyh békiır žor efendim verin hemen bırakıp gelirim. Evin hanımı şaşkın bakışlarla békır oğlum. ağan haca varali bir buçuk ay olalı sen helvayı nasıl götürüp sıcak şeklinde bırakacan. siz verin ben götürürüm diye ısrar etmiş hanım da işi ciddiye almamış ısrar edince 3 tandır ekmeği bir tas sıcak helvayı vermiş. Şéyh békir žor aniden Mekke'ye varıp Ağa'nın elini öpüp helvayı önüne koyup evine dönmüş ağa şaşkın bakışlarla hayretler içinde kalmiş sonra Ağa'nın eşi oğlum békırım ne yaptın helvayı yedin mi yoksa attın mı ? békır ağa'ya verip geldim selâm etti size. evin hanımı inanmak istememiş . Arada aylar geçmiş hacılar dönmüş. Ağa'da gelmiş insanlar komşular herkes ağa'ya ziyaret e gelmiş hanım ağa'ya békır helvayı getirdi mı diye konuyu açarken ağa evet sıcak sıcağa getirip yedim herkes ağa'ya koşup eteklerini öpmeye başlamış ağa tepki verip benim değil Békır e gidin ağa da hemen Bekir ayağına kapanip öpmüş....

> (Es Seyyid Es Şeyh Bekir Zor ) الشيخ عيس KERAMETİ HK.
> 
> Bir gün başka bir diyardan gelen, kerâmet sahibi bir din adamı ziyarete geliyormuş. Kerâmetinin göstergesi de üzerine bindiği ve ehlileştirdiği ayı
> imiş. Bunu duyan Şeyh Bekır, uzun ve düz bir kaya parçasının üzerine çıkmış,
> yılanı eline kamçı yapıp, havada uçan halı gibi, gidip din adamını karşılamış.
> Yabancı ulema, bakmış ki, kendisinden daha fazla kerâmet sahibi olanlar var,
> saygıyla Şeyh Bekır Zor’un elini öpmüş. O günden sonra ünü tüm bölgeye
> yayılan Şeyh Bekır Sor’a, “uçan kaya” anlamında, kendisine Arap ellerinde,
> “Raqüb ül hacer”; İran ellerinde, “Süvari seng”; Kürt ellerinde de “Siyarê gevır” adını takmışlar.